محیط زیست-گور ماهی داراب

نام فارسی گور ماهی داراب، گورماهی کل

نام انگلیسی Aphanius darabensis

ویژگی های کلیدی جنس نر و ماده این گونه در چهار ویژگی از سایر گونه های گورماهي تشخیص داده می شود از جمله؛ باله مخرجی طویل تر، باله شکمی بزرگتر، فلس پهن تر و داشتن اتولیت مثلثی و لوزی شکل. این گونه دارای 69 ویژگی آپومورفیک در توالی ژن میتوکندرایی (سیتوکروم b) است.

وضعیت حفاظتی با توجه به خشکسالی های اخیر در ایران و بخصوص در جنوب استان فارس، زیستگاههای این گونه به شدت تحت تاثیر این خشکسالی ها قرار گرفته بطوریکه در حال حاضر، زیستگاه های طبیعی این گونه بومزاد در استان فارس خشک شده و يا در حال تخريب است(Esmaeili et al., 2014f). جمعيت های اين گونه کم بوده و پيشنهاد می گردد زيست شناسی و اکولوژی آن با در نظر گرفتن ملاحظات حفاظتی مورد بررسی قرار گيرد. گورماهي داراببومزاد ايران (حوضه رودخانه کل) محسوب شده و از نظر حفظ ذخائر ژنتيکي بسيار با ارزش است. با توجه به پراکنش بسيار محدود، جمعيت کم و وجود عوامل تهديد کننده پيشنهاد می گردد در فهرست EN (در خطر انقراض) قرار گيرد.

زیستگاه و پراکنش این گونه بیشتر در زیستگاه های چشمه ها و جویبارهايی با شدت جریان کند آب یافت می گردد و در تالاب های کم عمق با پوشش گیاهی مناسب زندگی می کند. محدوده پراکنش این گونه، در چشمه و جویبارهای بالادست حوضه رودخانه کل گزارش می گردد. تا کنون از سه زیستگاه جمع آوری گردیده است؛ چشمه و جویبار کرسیا(بنکی) و نیز چشمه گلابی در نزدیکی داراب و تالاب دشت کنار در جنوب شرق داراب (Esmaeili et al., 2014f).